Zaproszenie na Zjazd
ZJAZD POLSKIEGO RUCHU HOSPICYJEGO
Kraków 1-3 czerwiec 2018 r.

Komunikat I

Zarząd Forum Hospicjów Polskich zaprasza Wolontariuszy i Pracowników Hospicjów i Ośrodków Opieki Paliatywnej na Ogólnopolski Zjazd Ruchu Hospicyjnego, organizowany w okazji 100 – rocznicy urodzin dr Cicely Saunders. Zapraszamy do Krakowa, w którym dr Saunders była w latach 1978, 2000 i 2001. W 2000 była gościem VI Zjazdu OFRH, który uhonorował dr Saunders członkowstwem honorowym polskiego ruchu hospicyjnego. 

Miejscem zjazdu jest Dom Duszpasterski w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w krakowskich Łagiewnikach. Koszt uczestnictwa wynosi 80 zł od osoby.
Noclegi w Domu Duszpasterskim na hasło Hospicjum: pokój jednosobowy ze śniadaniem w cenie 180 zł/noc, pokój 2-osobowy ze śniadaniem 250 zł. noc.  
ZAMÓW JUŻ  tel. 12 252 33 00, e-mail: Ten adres email jest ukrywany przed spamerami, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce, by go zobaczyć     
Informacje: wolontariat 12 641 46 58 w godz. 9.00 – 14.00
 
Pobierz kartę zgłoszenia 

Ramowy program, który może ulec jeszcze niewielkim zmianom:

1 Czerwca 2018 r. PIĄTEK
godz. 17.00 Msza Św. Kaplica Klasztorna 
godz. 18.15 Otwarcie Zjazdu  sala konferencyjna Dom Duszpasterski     

Konferencja I „Dr Cicely Saunders twórczyni opieki hospicyjnej 
godz. 18.20 Dame Cicely Saunders – kilka dat z jej życia   
godz. 18.45 Związki dr Cicely Saunders z Polską i jej wpływ na powstanie polskiego ruchu hospicyjnego 
godz. 19.30 Dame Cicely Saunders mówi: 
Gdybym nie była lekarzem, nikt by mnie nie słuchał. Ale gdybym nie zaczynała jako pielęgniarka, nie byłabym tak blisko pacjentów – świadectwa pielęgniarek-lekarek.  

SOBOTA  2 czerwca 2018 r. godz. 9.00 – 18.00  sala konferencyjna Dom Duszpasterski 
godz. 9.00  Konferencja II Walka z bólem 
W wielu krajach pokutuje jeszcze mit, że morfina skraca życie ciężko chorym. A ona może przedłużyć i poprawić jego jakość (2000 r.). 
9.15 - Historia rozwoju leczenia bólu u chorych terminalnie - od Cicely Saunders do chwili obecnej 
9.45 - Zobaczyć człowieka: od leczenia do opieki nad człowiekiem umierającym - wyzwanie dla zespołów opieki paliatywnej i hospicyjnej 
10.15 –Procedury w opiece hospicyjnej
10.45 – czas wspólnej rozmowy   
11.15 - przerwa kawowa 

11.30 Konferencja III Wolontariat hospicyjny
Opieki potrzebuje nie tylko chory ale krąg bliskich mu osób
12.00 - Wolontariat hospicyjny w służbie chorego i rodziny 
12.30 - Współpraca wolontariuszy z pracownikiem hospicyjnym 
13.00 - Przyszłość wolontariatu w opiece nad chorym
13.30 – czas wspólnej rozmowy 

14.00 - Obiad 

15.30 konferencja III  Duchowość
To najwspanialsza i jednocześnie największa rzecz jaka możemy zaoferować naszym chorym: wiara w zmartwychwstanie.  
15.30 - „To nie ty masz działać – to Ja działam”  
16.00 – Umieranie – chwila prawdy w całym życiu człowieka, czas ostatecznych decyzji, czas podsumowania dla człowieka odchodzącego „Jestem już za daleko, by chcieć powrócić i przechodzić przez to od nowa”, nadzieja przejścia -  
16.30 przerwa kawowa  
16.45 - Tworzenie wspólnoty 
17.15 – czas wspólnej rozmowy 

18.00 Msza Św. w Bazylice Miłosierdzia Bożego

NIEDZIELA 3 czerwca 2018
godz. 9.30 Walne zebranie FHP
godz. 11.00 Stan opieki hospicyjnej w Polsce  
godz. 11.45 przejście kładką do Sanktuarium św. Jana Pawła II
godz. 12.30 Msza Św. w Sanktuarium św. Jana Pawła II
Błogosławieństwo i pożegnanie. 

Tworząc pierwsze w świecie Hospicjum dr Cicely Saunders: 
  • Wiedziała, że szpitale ogólne nie zapewniają wystarczającej opieki cierpiącym, zmartwionym, samotnym i wystraszonym pacjentom.  
  • Była w nieustannej gotowości do niesienia pomocy chorym.
  • Poznała problem braku odpowiedniego miejsca, w którym ukojenie mogły znaleźć osoby przewlekle chore i wymagające specjalnej opieki.
  • Twierdziła, że na końcowym etapie życia pacjent może osiągnąć o wiele więcej niż kiedykolwiek wcześniej, czyniąc z niego okres pojednań i spełnienia. Dzięki swojemu współuczestnictwu rodzina pacjenta znajdzie pociechę i będzie jej łatwiej wrócić do normalnego życia.
  • Mówiła, że „werset Psalmu 37 < Powierz Panu dwoją drogę i zaufaj Mu: On sam będzie działał > był niczym klepnięcie w ramię. „Powiedziano mi, że musze się wziąć do roboty. Nie mogłam zignorować tego wezwania ani postąpić mu na przekór”. 
  • Marzyła o zapewnieniu pacjentom i personelowi uczucia przynależności i stałości, które w jakimś stopniu pozwolą im zaznać bezpieczeństwa.
  • Niewzruszenie twierdziła, że konieczne jest zbudowanie nowej placówki przeznaczonej do prowadzenia działalności hospicyjnej. Nalegała, aby placówka powstała w mieście, w miejscu, do którego łatwo dojechać ze szpitali uniwersyteckich, w miejscu, gdzie na każdym końcu ulicy znajdują się przystanki i gdzie regularnie kursują autobusy. Takich udogodnień, a nie zielonych pól, potrzebują pacjenci.  
  • Tworząc projekt budynku, pomyślała także o kaplicy, która miała być na tyle przestronna, aby pomieściły się w niej łóżka szpitalne, wózki inwalidzkie, a także ławy dla około stu pięćdziesięciu osób.
  • Pisała „Musimy pojąć znaczenie ciężkiej choroby i rozstania. Musimy sami nauczyć się spokoju, by móc podarować pacjentom spokój i bezpieczeństwo. Dzięki temu odnajdą prawdziwe bezpieczeństwo w Bogu”.      
  • Twierdziła, że hospicjum to przede wszystkim ludzie. Pisała „Ci, którzy umierają, potrzebują ratunku, braterstwa i uwagi wspólnoty. Ona nieco zmniejsza ich zmartwienia i strach, pozwala im spokojnie pożegnać się z tym światem. Wspólnota potrzebuje umierających, gdyż oni zwracają jej uwagę ku wieczności, uczą słuchać i dawać”.  

Słowa Dame Cicely Saunders

Refleksja
„Wszyscy mówią, że chcieliby umrzeć nagle, ja jednak wolałabym umrzeć na raka, bo wtedy miałabym czas na przeprosiny, podziękowania i pożegnania.” 

Zasada obowiązująca w Hospicjum św. Krzysztofa 
„Jesteś ważny, dlatego że jesteś tym, kim jesteś, i to do ostatniej chwili życia. Uczynimy wszystko, co w naszej mocy, nie tylko by pomóc ci spokojnie umrzeć, ale też żyć aż do samej śmierci. Istotą hospicjum jest ŻYCIE, jak wszystko, co ludzie mogą zrobić i czym mogą się dzielić w ostatnim okresie swego życia, które może okazać się najważniejszym okresem.”

Nowe hospicja
„Nie powinno się tworzyć czy zalecać jakiegoś jednego modelu organizacyjnego, wszędzie hospicja muszą się rodzić z miejscowej gleby, z tych ludzi, którzy je tworzą, z ich kultury, z ich doświadczeń, z tej medycyny, jaka jest na miejscu. Mówiąc o twórcach hospicjów trzeba mieć na myśli także pacjentów, bo oni również kształtują ich atmosferę i tradycje”  

Koszty opieki hospicyjnej
„Społeczeństwo, którego nie stać na opiekę nad umierającymi, daje świadectwo tego, jak nisko ceni sobie ludzkie życie”